آیه‌ی ۹

زمین هیچ گاه نبوده، مگر اینکه در آن امامی بوده است که از فساد در آن نهی نماید.

قَالَ اللَّهُ تَعَالَى:

﴿فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِكُمْ أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّنْ أَنْجَيْنَا مِنْهُمْ﴾[۱]

ترجمه:

خداوند بلندمرتبه فرموده است:

«پس چرا از قرن‌های پیش از شما بازماندگانی نبودند که از فساد در زمین نهی نمایند مگر اندکی از کسانی که از میانشان نجات دادیم؟!»

ملاحظه

أَخْبَرَنَا يُونُسُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْخَتْلَانِيُّ، قَالَ: سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ يَقُولُ: مَا كَانَتِ الْأَرْضُ إِلَّا وَفِيهَا أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِيهَا، قُلْتُ: تَعْنِي الْمُؤْمِنِينَ؟ قَالَ: كَانُوا قَلِيلًا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ، أَلَمْ تَسْمَعْ قَوْلَ اللَّهِ تَعَالَى: ﴿فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِكُمْ أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّنْ أَنْجَيْنَا مِنْهُمْ﴾؟ إِنَّهُمْ كَانُوا أَئِمَّةَ الْمُؤْمِنِينَ، وَإِنَّمَا أُنْجِيَ الْمُؤْمِنُونَ بِاتِّبَاعِهِمْ.

ترجمه:

یونس بن عبد الله ختلانی ما را خبر داد، گفت: شنیدم منصور می‌فرماید: زمین (هیچ گاه) نبوده است، مگر اینکه در آن بازماندگانی وجود داشته‌اند که از فساد در آن نهی نمایند. گفتم: منظورت مؤمنان است؟ فرمود: آنان اندکی از مؤمنان بودند، آیا سخن خداوند بلندمرتبه را نشنیده‌ای که فرموده است: «پس چرا از قرن‌های پیش از شما بازماندگانی نبودند که از فساد در زمین نهی نمایند مگر اندکی از کسانی که از میانشان نجات دادیم»؟ آنان ائمّه‌ی مؤمنان بودند و مؤمنان با تبعیت از آنان نجات یافتند.